Scott Westerfeld "Śliczni" - Niczyja wiara...

Niczyja wiara nie trwa wiecznie

Scott Westerfeld "Śliczni"

Jacek Piekara "Ja inkwizytor. Bicz Boży" - W końcu właśnie w tym celu...

W końcu właśnie w tym celu dobry Bóg stworzył dzieweczki, młódki, kobietki, a nawet matrony – by uprzyjemniały nam twarde męskie życie. Kiedy trzeba, uprzyjemniały swą obecnością, natomiast kiedy trzeba: nieobecnością.

Jacek Piekara "Ja inkwizytor. Bicz Boży"

Jacek Piekara "Ja inkwizytor. Bicz Boży" - Nic bowiem nie raduje...

Nic bowiem nie raduje męskiego serca tak jak słodkie słówka padające z kobiecych ust: pochwała zdolności, rozumu, poczucia humoru...

Jacek Piekara "Ja inkwizytor. Bicz Boży"

Daniel Steel "Happy Birthday" - Wydaje mi się...

Wydaje mi się, że życie zaczyna się kończyć wtedym gdy człowiek się zamyka, poddaje, ogranicza sobie możliwości. Nie chciałbym, aby kiedykolwiek mnie to spotkało. Do swoich ostatnich dni chciałbym mieć otwarte drzwi, bez względu na to, czy koniec przyjdzie jutro, czy też po moich dziewięćdziesiątych dziewiątych urodzinach. Dzień, w którym zaczynasz zamykać się przed ludźmi drzwi i odsuwasz od siebie nowe możliwości, to dzień, w którym umierasz.  

Daniel Steel "Happy Birthday"

Marcin Łokciewicz, Katarzyna Kachel "Żyję, czy to mało?" - Każdy rodzic powinien...

Każdy rodzic powinien sobie odpowiedzieć na pytanie, co on w tej przygodzie pod tytułem dziecko chce osiągnąć. I kiedy zrozumie, że jest to miłość, trzeba zacząć od siebie, bowiem aby pokochać kogoś, trzeba najpierw pokochać samego siebie, I to jest fundament, bez którego trudno pójść dalej. 

Marcin Łokciewicz, Katarzyna Kachel "Żyję, czy to mało?" 

Maria Czubaszek "Nienachalna z urody" - My, Polacy, z zupełnie niewiadomych...

My, Polacy, z zupełnie niewiadomych dla mnie przyczyn kochamy się nurzać w cierpieniu, Każdy powód, żeby pokazać, jak nam źle i jacy to jesteśmy nieszczęśliwi, jest dobry. Polak zawsze znajdzie jakiś powód, żeby sobie ponarzekać. 

Maria Czubaszek "Nienachalna z urody"

 

Maria Czubaszek "Nienachalna z urody" - Przyroda mi nie przeszkadza...

Przyroda mi nie przeszkadza, ale żadna siła nie skłoni mnie do spędzenia wolnego czasu gdzieś na łonie przyrody. Zwłaszcza że na przykład lasu nie cierpię, bo nie dość, że tam wszystko się zapadam, to jeszcze człowieka mogą obleźć robale. Spacer po lesie to ciągła walka o życie: tu człowieka gałąź trzepnie, tam mucha wleci w oko. 

Maria Czubaszek "Nienachalna z urody"

Maria Czubaszek "Nienachalna z urody" - Mój ukochany Woody Allen...

Mój ukochany Woody Allen kiedyś powiedział: "To nie tak, że boję się umrzeć. Po prostu nie chciałbym być w pobliżu, kiedy to się stanie". Mam dokładnie tako samo zdanie. 

Maria Czubaszek "Nienachalna z urody"

Maria Czubaszek "Nienachalna z urody" - Nie uważam, żeby cierpienie...

Nie uważam, żeby cierpienie uszlachetniało ludzi. Nie chcę ani sama zostać świętą za życia z powodu cierpienia, ani uczynić świętym kogoś, kto musiałby się męczyć i opiekować mną. Dlatego jestem za eutanazją. Życie to sztuka wyboru. Nierzadko bardzo trudna, ale i tak lepiej jest mieć wybór niż go nie mieć. 

Maria Czubaszek "Nienachalna z urody"

Maria Czubaszek "Nienachalna z urody" - Wiem, że każdego w końcu...

Wiem, że każdego w końcu coś trzepnie. Mnie też. I wszystko mi jedno, czy będzie to zawał, problem z płucami czy starość. I nie ma sensu się przygotowywać. Bo po co? Trach, bach i po balu. Świat istniał, gdy mnie nie było, i będzie trwał, gdy mnie już nie będzie.

Maria Czubaszek "Nienachalna z urody"

Maria Czubaszek "Nienachalna z urody" - Pieniądze podobno...

Pieniądze podobno szczęścia nie dają, ale jak twierdzi znana piosenkarka Madonna, a ja zgadzam się z nią w tej kwestii bezwzględnie, pozwalają się bez niego obyć. Mój ukochany Woody Allan mówi: Bogactwo jest lepsze od ubóstwa. Choćby tylko ze względów finansowych. 

Dlatego jeśli ktoś nie ma w życiu szczęścia, to przynajmniej powinien mieć pieniądze, żeby mógł sobie kupić to, co pozwoli mu poczuć się lepiej. 

Maria Czubaszek "Nienachalna z urody"

Maria Czubaszek "Nienachalna z urody" - (...) łatwo jest uwierzyć...

(...) łatwo jest uwierzyć w to, w co chce się wierzyć. 

Maria Czubaszek "Nienachalna z urody"

Maria Czubaszek "Nienachalna z urody" - Przeciętna kobieta...

Przeciętna kobieta bywa często szybsza w mowie i uczynku niż w myśleniu. Najpierw coś chlapnie albo zrobi, a dopiero potem próbuje złapać kontakt z rozumem. A gdy jej się to wreszcie uda, nierzadko żałuje wypowiedzianych słów i podjętych decyzji. Moja znajoma na przykład...wyrzuciła faceta, z którym była cztery lata. A gdy w końcu to zrobiła, zaczęła bardzo żałować... że nie zrobiła tego znacznie wcześniej. Potrzebowała aż czterech lat, żeby podjąć taką decyzję. Gdyby ona wycinała mu takie numery, jak on jej, wyrzuciłby ją maksymalnie po czterech miesiącach! Właśnie dlatego twierdzę, że kobiety myślą wolniej. 

 Maria Czubaszek "Nienachalna z urody" 

Maria Czubaszek "Nienachalna z urody" - Większość kobiet ma...

Większość kobiet ma tak zwany instynkt macierzyński, który prędzej czy później się u nich odzywa. Ale nie u wszystkich; bardzo często można usłyszeć, że miłość matczyna nie zawsze jest bezwarunkowa. Czasami trzeba włożyć wiele wysiłku i poświęcić sporo czasu, żeby pokochać swoje dziecko. A czasem może to nie nastąpić nigdy. I co wtedy? Nieszczęście na całe życie dla takiego dziecka i matki?

Maria Czubaszek "Nienachalna z urody"

Maria Czubaszek "Nienachalna z urody" - Dziecko nie zawsze czyni...

Dziecko nie zawsze czyni człowieka szczęśliwszym, czasem łamie mu życie. Nie tak dawno fakt, że kobieta nie chce mieć dzieci, tłumaczono tym, że albo nie może mieć dziecka, ale nie jest w stanie znaleźć desperata, który jej "zrobi" dzidziusia, albo jest lesbijką lub postradała zmysły. A zatem po prostu wrednie kłamie. Przypuszczam, że nadal tak to wygląda. Są kobiety, które nie mają instynktu macierzyńskiego, i taka kobieta rodzi dziecko pod presją rodziny albo dlatego, że mąż chce, albo sobie wymyśli, że dziecko go zatrzyma. Jestem pewna, że co najmniej jedna czwarta kobiet, które mają dzieci, zdecydowała się na ciążę tylko dlatego, żeby zatrzymać faceta. Ale jak w jednym ze swoich felietonów napisała Krystyna Kofta, kiedy związek się sypie, to dziecko go nie scementuje, a jedynie zacementuje drzwi wyjściowe.

 

Maria Czubaszek "Nienachalna z urody"

Maria Czubaszek "Nienachalna z urody" - Dzieciństwo to okres...

Dzieciństwo to okres, przez który trzeba przejść, a główną zaletą tego okresu jest to, że się z niego wyrasta. Trzeba przez niego przejść, jak przez szkarlatynę czy komunizm. Sama byłam dzieckiem. Dzieckiem byli kiedyś: Hitler, Stalin, Kaddafi. Oni na pewno byli rozkosznymi bobaskami, tak jak zapewne: Jarosław Kaczyński, Victor Orban czy Zbigniew Ziobro albo posłanka Pawłowicz. Ale dla mnie to jeszcze za mało. Bo istotne, co z nich potem wyrosło. Dlatego między innymi wiedziałam, że nie nadaje się na matkę. Bo dziecko trzeba nie tylko urodzić, ale też wychować, a ja mam mniej niż zero zdolności i zapędów pedagogicznych. Nie tylko w stosunku do dzieci, ale również dorosłych. Nie potrafiłam wychować ani własnego psa, ani tym bardziej swojego męża, więc co tu mówić o dziecku. 

Maria Czubaszek "Nienachalna z urody"

Maria Czubaszek "Nienachalna z urody" - Wierzyłam, że ludzie...

Wierzyłam, że ludzie mogą się kochać nawet mimo ślubu... Ale jak długo? Jakkolwiek by na to patrzeć, przyczyną każdego rozrodu jest małżeństwo. Co gorsza, im dłuższe i szczęśliwsze, tym rozwód boleśniejszy. Z drugiej strony, każdy rozwód to także szansa na kolejne małżeństwo. Jego i jej. Bo zawsze powtarzam, że kto raz połknie bakcyla małżeństwa, tego nierzadko ciągnie do następnego. Jak mu się zdaje lepszego. Choćby dlatego że uczymy się na błędach. W końcu i ja, jak każda kobieta zrezygnowałam z tego racjonalnego (i jakkolwiek by patrzeć sensownego) pomysłu, jakim jest spokojne samotne życie, i ponownie wyszłam za mąż.

Maria Czubaszek "Nienachalna z urody"

Maria Czubaszek "Nienachalna z urody" - (...) jak mówią bardziej...

(...) jak mówią bardziej doświadczone kobiety, mężczyzn można zmieniać jak rękawiczki, ale mężczyzny zmienić nie można. Z drania nie zmienisz anioła, z mięczaka twardziela, a z faceta typu macho pantoflarza. Mężczyzna jest, taki jaki jest i nie ma co przy nim majstrować. Naprawić, to można zepsuty odkurzacz. Choć też czasem lepiej kupić nowy. Im szybciej kobieta to zrozumie, tym lepiej da niej. Mnie zajęło to to o kilka lat za dużo. 

Maria Czubaszek "Nienachalna z urody"

Maria Czubaszek "Nienachalna z urody" - Czasami lepiej się rozstać...

Czasami lepiej się rozstać niż żyć długo i nieszczęśliwie, kiedy coś się psuje...

Maria Czubaszek "Nienachalna z urody"

Katarzyna Woźniak "Następny" - Leki brałam już od ośmiu...

Leki brałam już od ośmiu miesięcy i nadchodził czas, by je odstawić, czego coraz bardziej się bałam. Bałam się, że bez nich znowu poczuje się tak, jak wcześniej. Dopiero po tych kilku miesiącach farmakoterapii poszłam na psychoterapię. Była ona niczym odpoczynek na szlaku, a nie byle jakie przystanięcie na zakręcie. Była odpoczynkiem, który naprawdę regeneruje, który porządkuje myśli i pozwala odzyskać siły. Leki działają, i to bardzo dobrze, ale tylko wtedy, gdy są brane. Psychoterapia działa stale, Nawet po wyjściu z gabinetu. W życiu jest jak w górach - też trzeba mądrze rozkładać siły i wiedzieć, kiedy odetchnąć, by nie stanąć i nie skończyć w przepaść. 

Katarzyna Woźniak "Następny"

Maria Czubaszek "Nienachalna z urody" - (...) my kobiety, niestety...

(...) my kobiety, niestety, częściej niż mężczyźni tracimy kontakt z rozumem. Jesteśmy strasznie emocjonalne.

Maria Czubaszek "Nienachalna z urody"

Maria Czubaszek "Nienachalna z urody" - (...) młodość musi się wyszumieć...

(...) młodość musi się wyszumieć, a starość - wypalić. Choć to też nie do końca prawda. Bo powoli, niestety, zaczynam rozumieć, że starość to także stan, w którym nie tylko już nic się nie musi, to na dodatek coraz mniej się może. Ale w takiej sytuacji można znaleźć, cytuję klasyka, plusy dodatnie. 

Maria Czubaszek "Nienachalna z urody"

Katarzyna Woźniak "Następny" - Chodzenie po górach...

Chodzenie po górach ma w sobie coś magicznego. Na szlak idzie się pełnym zapału. Często niedoświadczony wspinacz zaczyna zbyt szybkim tempem. Po kilku godzinach nie ma już sił i odpada. Natomiast ten rozsądny i znający się na rzeczy, mimo że idzie wolniej i mozolnie stawia nogę za nogą, dociera na szczyt. W depresji rezygnujesz z tego, by iść. Stajesz w miejscu. Brakuje ci sił nawet na to, żeby zejść ze szlaku. Ani w gorę, ani w dół. Po prostu skaczesz w przepaść.

Katarzyna Woźniak "Następny"

Sosuke Natsukawa "O kocie, który ratował książki" - (...) "brak wyboru" to nie tylko coś...

(...) "brak wyboru" to nie tylko coś, co człowiek sam sobie wmawia, ale wręcz próżna wymówka. Jeśli chcesz dokonać wyboru, masz przed sobą nieskończenie wiele dróg. Problem polega tylko na tym, czy chcesz wybrać, czy też dasz się ponieść nurtowi.

Sosuke Natsukawa "O kocie, który ratował książki" 

Sosuke Natsukawa "O kocie, który ratował książki" - Jeśli czytasz i myślisz sobie...

Jeśli czytasz i myślisz sobie, że książka jest trudna, to dlatego, że jest w niej coś dla ciebie nowego. Zetknięcie się z trudną książką to prawdziwa szansa. (...)

- Jeśli coś ci się łatwo czyta, to dlatego, że są tam napisane rzeczy, które już znasz. A jeśli coś czyta się trudno, to dowód na to, że natrafiłaś na coś, czego jeszcze nie znasz. 

Sosuke Natsukawa "O kocie, który ratował książki" 

Sosuke Natsukawa "O kocie, który ratował książki" - Zmiana, choćby i ...

Zmiana, choćby i najdrobniejsza, pozostaje zmianą.

Sosuke Natsukawa "O kocie, który ratował książki" 

Sosuke Natsukawa "O kocie, który ratował książki" - Książki przekazują nam wiele...

Książki przekazują nam wiele różnych rzeczy: wiedzę, mądrość, system wartości, poglądy na świat. Przyjemnie jest dowiadywać się o czymś, czego dotąd nie wiedzieliśmy, i czuć ekscytację, kiedy się styka z zupełnie nowym spojrzeniem na coś. Ale zdawało mi się także, że mają jeszcze jedną moc, o wiele ważniejszą. (...)

- Ciągle zastanawiałem się i próbowałem zrozumieć, w czym tkwi siła książek, łamałem sobie nad tym głowę i wydaje mi się, że ostatnio doszedłem do czegoś, co może mnie choć trochę przybliża do odpowiedzi na to pytanie. (...)

- Czy nie jest tak, że książki uczą nas, byśmy myśleli o innych ludziach?

Sosuke Natsukawa "O kocie, który ratował książki" 

Sosuke Natsukawa "O kocie, który ratował książki" - Książki mają dusze...

Książki mają dusze (...). W książkach, o które ktoś się troszczy, zamieszkuje dusza, a książka, która ma duszę, kiedy dla jej właściciela nadchodzi trudny czas, spieszy mu z pomocą.

Sosuke Natsukawa "O kocie, który ratował książki" 

 

Sosuke Natsukawa "O kocie, który ratował książki" - Najlepszą bronią która pomaga...

Najlepszą bronią która pomaga radzić sobie z życiem w tym nonsensownym świecie, nie jest ani rozsądek, ani tężyzna fizyczna. 

- Tylko humor (...)

Sosuke Natsukawa "O kocie, który ratował książki" 

Sosuke Natsukawa "O kocie, który ratował książki" - Jest wiele takich spraw...

Jest wiele takich spraw, które na pozór rozumiemy, a jednak nie widzimy ich w pełni. 

Sosuke Natsukawa "O kocie, który ratował książki" 

Sosuke Natsukawa "O kocie, który ratował książki" - (...) współczucie nie polega na szczebiotaniu...

(...) współczucie nie polega na szczebiotaniu głosem słodkim jak miód, żeby się pochwalić swoim słabiutkim miłosierdziem. Współczucie jest wtedy, kiedy cierpi się razem z tymi, którzy cierpią, przeżywa z tymi, którzy coś przeżywają, a czasem też wtedy, kiedy się razem z kimś dokądś zmierza. (...) Nie wymaga to żadnych szczególnych zdolności. To nasza prawdziwa natura, skryta w głębi serca. Tymczasem gdy się żyje w pośpiechu, w napięciu, wielu ludzi traci tę zdolność. 

Sosuke Natsukawa "O kocie, który ratował książki" 

Sosuke Natsukawa "O kocie, który ratował książki" - Ta chwila, kiedy bierze się...

Ta chwila, kiedy bierze się do ręki filiżankę i przechyla ją do ust, jest pełna szczęścia. 

Sosuke Natsukawa "O kocie, który ratował książki" 

Sosuke Natsukawa "O kocie, który ratował książki" - (...) kiedy zaczyna się rozmowa...

(...) kiedy zaczyna się rozmowa o pieniądzach, zacierają się wszystkie granice. Jeśli ma się milion, chce się mieć dwa miliony. Jeśli ma się sto milionów, chce się mieć dwieście. Dlatego przestańmy mówić o pieniądzach i porozmawiajmy o książkach, które dziś czytaliśmy. 

Sosuke Natsukawa "O kocie, który ratował książki" 

  

Sosuke Natsukawa "O kocie, który ratował książki" - O wartości książek...

O wartości książek nie decyduje głębia twoich uczuć, tylko wielkość nakładu. Inaczej mówiąc: w obecnych czasach to brzęcząca moneta wyznacza wartość wszystkiego. Kto zapomina o tej zasadzie i ugania się za ideałami, ten będzie się coraz bardziej oddalać od społeczeństwa. To bardzo smutne, ale cóż. 

Sosuke Natsukawa "O kocie, który ratował książki" 

Sosuke Natsukawa "O kocie, który ratował książki" - Nikt nie jest zainteresowany...

Nikt nie jest zainteresowany ani psychologią, ani logiką, ani filozofią. Wszyscy są pochłonięci życiem i poszukują wyłącznie albo silnych bodźców, albo pocieszenia. Aby książki mogły przetrwać w takim społeczeństwie, same muszą się zmienić, nie ma innego wyjścia. Chce to podkreślić. Najważniejsze, czy książki się sprzedają. Choćby to było arcydzieło, jeśli nie będzie się sprzedawać, zniknie.  

 

Sosuke Natsukawa "O kocie, który ratował książki" 

Sosuke Natsukawa "O kocie, który ratował książki" - Ludzie mają to do siebie...

Ludzie mają to do siebie, że kiedy bardzo się spieszą, zawsze coś tracą z oczu. Jeśli pojedzie się pociągiem, można dotrzeć dalej, ale błędem byłoby uznać, że o tyle samo pogłębi się nasze zrozumienie świata. Kwiaty przy drodze i ptaki w koronach drzew same garną się do prostodusznego wędrowca. 

Sosuke Natsukawa "O kocie, który ratował książki" 

Sosuke Natsukawa "O kocie, który ratował książki" - Czytanie jest nie tylko przyjemne...

Czytanie jest nie tylko przyjemne, ale czasem wręcz ekscytujące. Bywa i tak, że trzeba czytać linijka po linijce, wiele razy powtarzać ten sam kawałek tekstu, łamać sobie głowę i w ten sposób powoli posuwać się do przodu. Dzięki tym trudom niespodziewanie rozszerza nam się pole widzenia. Zupełnie tak, jakby wspaniały pejzaż naraz otworzył się przed nami, odsłaniając koniec długiej drogi przez góry. (...) Przyjemne czytanie też jest dobre. Ale widoki z górskiej ścieżki, którą łatwo się pokonuje, są ograniczone. Nie można mówić źle o górach tylko dlatego, że ścieżki są strome. Kiedy wspinamy się, dysząc przy każdym kroku, to też może być przyjemne. 

Sosuke Natsukawa "O kocie, który ratował książki" 

Sosuke Natsukawa "O kocie, który ratował książki" - To nie tak, że jeśli będziesz...

To nie tak, że jeśli będziesz pochłaniał książki jedna za drugą, twój ogląd świata sam się poszerzy. Choćbyś napakował sobie do głowy mnóstwo wiedzy, jeśli się nad nią nie zastanowisz, jeśli nie będziesz chodzić śmiało na własnych nogach, wszystko to będzie tylko pożyczką bez prawdziwej wartości. (...) Książki nie przeżyją życia za ciebie. Zapalony czytelnik, który zapomniał, jak chodzić na własnych nogach, jest jak encyklopedia wypełniona przestarzałą wiedzą. Jak staroć, który do niczego się nie przydaje, dopóki ktoś do niego nie zajrzy. 

Sosuke Natsukawa "O kocie, który ratował książki" 

Sosuke Natsukawa "O kocie, który ratował książki" - Na świecie wiele jest spraw...

Na świecie wiele jest spraw, o których lepiej nie wiedzieć.

Sosuke Natsukawa "O kocie, który ratował książki" 

Sosuke Natsukawa "O kocie, który ratował książki" - Na świecie jest mnóstwo rzeczy...

Na świecie jest mnóstwo rzeczy, które nie mają sensu albo są niezgodne ze zdrowym rozsądkiem. Najlepszą bronią do radzenia sobie z tym pełnym boleści światem nie jest wcale rozsądek, ani tężyzna fizyczna, ale humor. 

Sosuke Natsukawa "O kocie, który ratował książki" 

Sosuke Natsukawa "O kocie, który ratował książki" - Wiesz, (...), to co ważne...

Wiesz, (...), to co ważne, jest zawsze trudne do zrozumienia (...). Wielu ludzi przechodzi przez życie, nie zwracając uwagi na takie oczywiste sprawy. Wiesz, ,,dobrze widzi się tylko sercem. Najważniejsze jest niewidoczne dla oczu". 

Sosuke Natsukawa "O kocie, który ratował książki" 

Sosuke Natsukawa "O kocie, który ratował książki" - Stare książki...

Stare książki, wykraczające poza swoją epokę, mają wielką siłę. Jeśli przeczytasz wiele opowieści obdarzonych mocą, zyskasz wielu przyjaciół o mężnych sercach.

Sosuke Natsukawa "O kocie, który ratował książki" 

Daniel Steel "Happy Birthday" - (...) trzeba być otwartym na to...

(...) trzeba być otwartym na to, co niesie życie, poznawać nowych ludzi, otwierać nieznane drzwi. Myślę, że to swojego rodzaju antidotum na starzenie się powolne więdnięcie. 

Daniel Steel "Happy Birthday"

Daniel Steel "Happy Birthday" - (...) w życiu chodzi o to...

(...) w życiu chodzi o to, aby żyć, a nie kryć się ciągle po kątach, być zbyt wystraszonym na wykonanie jakiegokolwiek ruchu, na spróbowanie czegoś nowego lub zbyt zmęczonym i zrezygnowanym, aby się w ogóle czymś przejmować. 

Daniel Steel "Happy Birthday"