Victor E. Frankl "Człowiek w poszukiwaniu sensu. Głos nadziei z otchłani Holokaustu" - Człowiek zdolny jest...

Człowiek zdolny jest zmienić świat na lepsze tylko wtedy, gdy jest to możliwe, może natomiast zmieniać siebie na lepsze zawsze, gdy jest to konieczne. 

Victor E. Frankl "Człowiek w poszukiwaniu sensu. Głos nadziei z otchłani Holokaustu"

Victor E. Frankl "Człowiek w poszukiwaniu sensu. Głos nadziei z otchłani Holokaustu" - Człowiek nie podlega...

Człowiek nie podlega całkowicie zewnętrznemu warunkowaniu i zewnętrznym wpływom, lecz sam świadomie decyduje, czy ulec danym okolicznościom, czy im się przeciwstawić. Innymi słowy, ma nieograniczoną wolność samookreślenia się. Nie tylko istnieje, ale nieustannie kształtuje swoją egzystencję, determinując to, kim w danej chwili jest i kim będzie w następnym momencie. 

Victor E. Frankl "Człowiek w poszukiwaniu sensu. Głos nadziei z otchłani Holokaustu"

Victor E. Frankl "Człowiek w poszukiwaniu sensu. Głos nadziei z otchłani Holokaustu" - Człowiek jest niewątpliwie...

Człowiek jest niewątpliwie istotą skończoną, a jego wolność jest ograniczona. Nie jest to, co prawda, wolność od uwarunkowań, lecz wolność zajmowania konkretnego stanowiska w obliczu tychże.

Victor E. Frankl "Człowiek w poszukiwaniu sensu. Głos nadziei z otchłani Holokaustu"

Victor E. Frankl "Człowiek w poszukiwaniu sensu. Głos nadziei z otchłani Holokaustu" - Każda epoka przeżywa...

Każda epoka przeżywa własny rodzaj masowej nerwicy i każda epoka potrzebuje innego rodzaju psychoterapii, aby z nią walczyć. Egzystencjalna pustka, która jest przejawem masowej nerwicy naszych czasów, może być zdefiniowana jako osobista i indywidualna forma nihilizmu; nihilizm zaś może być rozumiany jako twierdzenie, iż byt pozbawiony jest sensu. 

Victor E. Frankl "Człowiek w poszukiwaniu sensu. Głos nadziei z otchłani Holokaustu"

Victor E. Frankl "Człowiek w poszukiwaniu sensu. Głos nadziei z otchłani Holokaustu" - Zadaniem człowieka...

Zadaniem człowieka nie jest bowiem, jak nauczają niektórzy filozofowie egzystencjalni, cierpliwe znosić bezsens życia, lecz raczej własną niemożność opisania jego bezwarunkowego sensu w sposób racjonalny.

Victor E. Frankl "Człowiek w poszukiwaniu sensu. Głos nadziei z otchłani Holokaustu"

Victor E. Frankl "Człowiek w poszukiwaniu sensu. Głos nadziei z otchłani Holokaustu" - Cierpienie w pewnym sensie...

Cierpienie w pewnym sensie przestaje być cierpieniem w chwili, gdy nada mu się sens, choćby sens ofiary. 

Victor E. Frankl "Człowiek w poszukiwaniu sensu. Głos nadziei z otchłani Holokaustu"

Victor E. Frankl "Człowiek w poszukiwaniu sensu. Głos nadziei z otchłani Holokaustu" - Nigdy nie powinniśmy...

Nigdy nie powinniśmy zapominać, że sens życia można odnaleźć nawet wtedy, gdy znajdziemy się w beznadziejnej sytuacji, twarzą w twarz z przeznaczeniem, którego nie sposób zmienić. Jedyne, co możemy wówczas zrobić, to być świadkami czegoś wyjątkowego, do czego zdolny jest tylko człowiek, a mianowicie przemiany osobistej tragedii w triumf ludzkiego ducha, upadku w zwycięstwo. W sytuacji, której nie jesteśmy w stanie zmienić - przykładem może być którakolwiek z nieuleczalnych chorób, choćby nieoperacyjny rak - stajemy przed wyzwaniem, które brzmi: zmień samego siebie.

Victor E. Frankl "Człowiek w poszukiwaniu sensu. Głos nadziei z otchłani Holokaustu"

Victor E. Frankl "Człowiek w poszukiwaniu sensu. Głos nadziei z otchłani Holokaustu" - Miłość to jedyna droga...

Miłość to jedyna droga, aby w pełni ogarnąć pełnię jestestwa drugiego człowieka. Nikt nie zdoła całkowicie uświadomić sobie istoty swego bliźniego, o ile go nie pokocha. Dzięki miłości jesteśmy bowiem zdolni dostrzec zasadnicze cechy ukochanej osoby, więcej, uświadamiamy sobie cały jej potencjał, który jeszcze nie jest, lecz powinien zostać urzeczywistniony. Ponadto poprzez swoją miłość kochający człowiek daje kochanej przez siebie osobie moc urzeczywistnienia tego potencjału. Uświadamiając drugiemu człowiekowi, kim może i kim powinien być, powodujemy, że jego potencjał znajduje swe odbicie w rzeczywistości. 

Victor E. Frankl "Człowiek w poszukiwaniu sensu. Głos nadziei z otchłani Holokaustu"

Victor E. Frankl "Człowiek w poszukiwaniu sensu. Głos nadziei z otchłani Holokaustu" - (...) człowiek zawsze...

(...) człowiek zawsze kieruje się oraz jest kierowany w stronę czegoś lub kogoś innego niż on sam - może to być zarówno oczekujący wypełnienia sens, jak i inny człowiek, którego spotykamy na swojej drodze. Im bardziej zapominamy o sobie - oddając się sprawie, której pragniemy służyć, bądź też osobie, którą pragniemy kochać - tym głębsze jest nasze człowieczeństwo i tym bardziej urzeczywistniamy swój potencjał. 

Victor E. Frankl "Człowiek w poszukiwaniu sensu. Głos nadziei z otchłani Holokaustu"

Richard Morgan "Modyfikowany węgiel" - Dobre kłamstwo powinno zbliżać...

Dobre kłamstwo powinno zbliżać się do prawdy na tyle blisko, by móc się nią żywić (...)

Richard Morgan "Modyfikowany węgiel"

Victor E. Frankl "Człowiek w poszukiwaniu sensu. Głos nadziei z otchłani Holokaustu" - Nie należy poszukiwać...

Nie należy poszukiwać w życiu jakiegoś abstrakcyjnego sensu. Każdy człowiek ma swoje wyjątkowe powołanie czy misję, której celem jest wypełnienie konkretnego zadania. Nikt nas w tym nie wyręczy ani nie zastąpi, tak jak nie dostaniemy szansy, aby drugi raz przeżyć swoje życie. A zatem każdy z nas ma do wykonania wyjątkowe zadanie, tak jak wyjątkowa jest okazja, aby je wykonać. 

Jako że każda sytuacja stawia przed człowiekiem konkretne wyzwanie lub problem do rozwiązania, pytanie o sens życia można by z powodzeniem odwrócić. Koniec końców, zamiast pytać o sens swego życia, człowiek powinien uświadomić sobie, że to on sam jest adresatem tego pytania. Inaczej: życie każdemu z nas stawia pytania, a jedynym sposobem, aby mu odpowiedzieć, jest odpowiadać za swoje życie, być za nie odpowiedzialnym.

Victor E. Frankl "Człowiek w poszukiwaniu sensu. Głos nadziei z otchłani Holokaustu"

Victor E. Frankl "Człowiek w poszukiwaniu sensu. Głos nadziei z otchłani Holokaustu" - (...) podstawą zdrowia psychicznego...

(...) podstawą zdrowia psychicznego jest pewien stopień napięcia - rozdźwięk pomiędzy tym, co już osiągnęliśmy, i tym, co jeszcze musimy osiągnąć, albo tym, kim jesteśmy, a kim być powinniśmy. Tego rodzaju wewnętrzne napięcie jest nieodłączną cechą ludzkiej natury, a co za tym idzie, niezbędnym warunkiem zdrowia psychicznego.

Victor E. Frankl "Człowiek w poszukiwaniu sensu. Głos nadziei z otchłani Holokaustu"

Victor E. Frankl "Człowiek w poszukiwaniu sensu. Głos nadziei z otchłani Holokaustu" - Poszukiwanie sensu stanowi...

Poszukiwanie sensu stanowi podstawową motywację w życiu człowieka, a nie jedynie "wtórną racjonalizację" instynktownych popędów. Sens ów jest unikatowy i wyjątkowy, ponieważ człowiek sam jeden tylko może i musi go wypełnić; jedynie w ten sposób zrealizowana zostanie jego wola sensu. 

Victor E. Frankl "Człowiek w poszukiwaniu sensu. Głos nadziei z otchłani Holokaustu"

Victor E. Frankl "Człowiek w poszukiwaniu sensu. Głos nadziei z otchłani Holokaustu" - (...) nikt nie ma prawa...

(...) nikt nie ma prawa źle postępować, nawet jeśli sam został źle potraktowany. 

Victor E. Frankl "Człowiek w poszukiwaniu sensu. Głos nadziei z otchłani Holokaustu"

Victor E. Frankl "Człowiek w poszukiwaniu sensu. Głos nadziei z otchłani Holokaustu" - (...) bez względu na na okoliczności...

(...) bez względu na na okoliczności życie ludzkie nigdy nie traci sensu i na ten nieskończony sens życia składają się także cierpienie i umieranie, nędza i śmierć. 

Victor E. Frankl "Człowiek w poszukiwaniu sensu. Głos nadziei z otchłani Holokaustu"

Victor E. Frankl "Człowiek w poszukiwaniu sensu. Głos nadziei z otchłani Holokaustu" - To, że jako istoty ludzkie...

To, że jako istoty ludzkie jesteśmy wyjątkowi i jedyni w swoim rodzaju, wyróżnia nas spośród innych, nadając sens naszej egzystencji i wpływając w jednakowy sposób zarówno na naszą pracę twórczą, jak i na naszą zdolność do miłości. Kiedy uświadomimy sobie, że nie da się zastąpić jednego człowieka drugim, rola odpowiedzialności, jaką ponosimy za własne życie i jego podtrzymywanie, ukaże nam się w całej swej wielkości. Człowiek, który zda sobie sprawę z odpowiedzialności, jaką ma wobec innej ludzkiej istoty, która go kocha i z niecierpliwością wyczekuje jego powrotu, albo wobec jakiejś nieukończonej pracy, nigdy nie będzie zdolny odebrać sobie życia. Wie już, dlaczego żyje, a to pozwoli znieść to, jak żyje. 

Victor E. Frankl "Człowiek w poszukiwaniu sensu. Głos nadziei z otchłani Holokaustu"

Olga Tokarczuk "Prawiek i inne czasy"

Wyobrażanie sobie jest w gruncie rzeczy stwarzaniem, jest mostem pojednania między materią a duchem. Zwłaszcza gdy robi się to często i intensywnie. Wtedy obraz przekształca się w kroplę materii i włącza się do przepływów życia. Czasem po drodze coś się w nim zniekształca i zmienia. Wszystkie ludzie pragnienia zatem, jeśli są wystarczająco silne, spełnią się. Nie zawsze jednak do końca tak, jak się tego oczekiwało. 

Olga Tokarczuk "Prawiek i inne czasy"

Victor E. Frankl "Człowiek w poszukiwaniu sensu. Głos nadziei z otchłani Holokaustu" - Ostatecznie życie sprowadza...

Ostatecznie życie sprowadza się do wzięcia na siebie odpowiedzialności za znalezienie właściwego rozwiązania problemów i zadań, jakie stale stawia ono przed każdym z nas. 

Victor E. Frankl "Człowiek w poszukiwaniu sensu. Głos nadziei z otchłani Holokaustu"

Victor E. Frankl "Człowiek w poszukiwaniu sensu. Głos nadziei z otchłani Holokaustu" - (...) nie tylko życie kreatywne...

(...) nie tylko życie kreatywne i polegające na bogactwie doznań ma sens; skoro życie jako takie ma jakikolwiek sens, wówczas musi mieć go również cierpienie. Ludzka egzystencja nie jest bowiem kompletna bez cierpienia i śmierci. 

Victor E. Frankl "Człowiek w poszukiwaniu sensu. Głos nadziei z otchłani Holokaustu"

Victor E. Frankl "Człowiek w poszukiwaniu sensu. Głos nadziei z otchłani Holokaustu" - (...) człowiekowi można odebrać...

(...) człowiekowi można odebrać wszystko z wyjątkiem jednego - ostatniej z ludzkich swobód: swobody wyboru swojego postępowania w konkretnych okolicznościach, swobody wyboru własnej drogi. 

Victor E. Frankl "Człowiek w poszukiwaniu sensu. Głos nadziei z otchłani Holokaustu"

Victor E. Frankl "Człowiek w poszukiwaniu sensu. Głos nadziei z otchłani Holokaustu" - (...) z ludzkim cierpieniem...

(...) z ludzkim cierpieniem jest jest jak z gazem. Jeśli wpuścić pewną jego ilość do zamkniętego pomieszczenia, gaz wypełni je w sposób równomierny i całkowity, bez względu na jego rozmiary. Podobnie cierpienie całkowicie "wypełnia" duszę i świadomość człowieka, bez względu na to, czy cierpimy ogromnie, czy tylko trochę. Dlatego też "rozmiar" ludzkiego cierpienia jest pojęciem najzupełniej względnym.

Victor E. Frankl "Człowiek w poszukiwaniu sensu. Głos nadziei z otchłani Holokaustu"

Victor E. Frankl "Człowiek w poszukiwaniu sensu. Głos nadziei z otchłani Holokaustu" - (...) miłość nie ogranicza się...

(...) miłość nie ogranicza się do fizycznej powłoki ukochanej osoby. Prawdziwą głębię odnajduje się, dopiero wnikając w jej duchowe jestestwo, jej wewnętrzne "ja". Wówczas to, czy ta osoba jest przy nas obezna , czy też nie, czy żyje, czy jest martwa, przestaje mieć jakiekolwiek znaczenie. 

Victor E. Frankl "Człowiek w poszukiwaniu sensu. Głos nadziei z otchłani Holokaustu"

Victor E. Frankl "Człowiek w poszukiwaniu sensu. Głos nadziei z otchłani Holokaustu" - (...) droga do zbawienia człowieka...

(...) droga do zbawienia człowieka wiedzie poprzez miłość i sama jest miłością. Zrozumiałem, że nawet ktoś, komu wszystko na tym świecie odebrano, wciąż może zaznać prawdziwego szczęścia, choćby nawet przez krótką chwilę, za sprawą kontemplacji tego, co najbardziej ukochał. 

Victor E. Frankl "Człowiek w poszukiwaniu sensu. Głos nadziei z otchłani Holokaustu"

Victor E. Frankl "Człowiek w poszukiwaniu sensu. Głos nadziei z otchłani Holokaustu" - Nie gońcie za sukcesem...

Nie gońcie za sukcesem - im  bardziej ku niemu dążycie, czyniąc z niego swój jedyny cel, tym częściej on was omija. Do sukcesu bowiem, tak jak do szczęścia, nie można dążyć; musi on z czegoś wynikać i występuje jedynie jako niezamierzony rezultat naszego zaangażowania w dzieło większe i ważniejsze od nas samych lub efekt uboczny całkowitego oddania się drugiemu człowiekowi. Szczęście po prostu musi musi samo do nas przyjść i to samo dotyczy sukcesu: sukces "przydarza się" nam, kiedy o niego nie zabiegamy. Trzeba słuchać, co nam podpowiada sumienie, a następnie realizować jego nakazy zgodnie ze swoją najlepszą wiedzą. Dopiero wtedy przekonacie się, że na dłuższą metę - powtarzam na dłuższą metę! - sukces przychodzi właśnie do tych, którzy o nim nie myśleli. 

Victor E. Frankl "Człowiek w poszukiwaniu sensu. Głos nadziei z otchłani Holokaustu"

Terry Pratchett "Księgi nomów" - (...) ludzie są akurat dość inteligentni...

(...) ludzie są akurat dość inteligentni, żeby być odrobinę szaleni  (...)

- A mnie się wydaje - (...) - że mogą być na tyle inteligentni, żeby być samotni. 

Terry Pratchett "Księgi nomów"

Terry Pratchett "Księgi nomów" - Każdy musi mieć coś swojego...

Każdy musi mieć coś swojego, może być marzenie. Wielkość nie ma znaczenia. 

Terry Pratchett "Księgi nomów"

Terry Pratchett "Księgi nomów" - Kiedy nagle pojawia się...

Kiedy nagle pojawia się dużo różnych problemów, z którymi nikt nie wie, co zrobić, zawsze znajdzie się ktoś gotów na wszystko, byle tylko zdobyć władze (...)

Terry Pratchett "Księgi nomów"

Terry Pratchett "Księgi nomów" - Na tym polega życie...

Na tym polega życie, do którego nikt nie jest właściwie przygotowany. A ma się tylko jedną szansę. Zawsze! I albo się z niej skorzysta, albo się zginie, bo na przygotowania nigdy nie ma czasu. 

Terry Pratchett "Księgi nomów"

Terry Pratchett "Księgi nomów" - (...) najważniejszą cechą przywódcy...

(...) najważniejszą cechą przywódcy nie jest to, czy ma rację, czy się myli, ale to, czy jest pewien swego. Inaczej ci, którym przewodzisz, nie będą wiedzieli, co myśleć. Naturalnie, jeśli się ma przy tym rację, to wybitnie pomaga...

Terry Pratchett "Księgi nomów"

Terry Pratchett "Księgi nomów" - (...) nie można myśleć...

(...) nie można myśleć o wielu sprawach, gdy się nie wie, jak myśleć, i nie ma sensu pytać, jeśli się nie rozumie odwiedzi. 

Terry Pratchett "Księgi nomów"

Margaret Atwood "Opowieść poręcznej" - (...) przebaczenie to...

(...) przebaczenie to zarazem władza. Żebrać o nie to władza, odmawiać go czy udzielać to też władza, może największa.

Margaret Atwood "Opowieść poręcznej"

Terry Pratchett "Księgi nomów" - Wszystko, a zwłaszcza czas...

Wszystko, a zwłaszcza czas, jest w pewien sposób względne - im szybciej się żyje, tym czas się bardziej rozciąga. 

Terry Pratchett "Księgi nomów"

Brandon Mull "Baśniobór" - Oto przekleństwo bycia śmiertelnym...

Oto przekleństwo bycia śmiertelnym. Pierwszą część życia spędzasz na nauce, nabieraniu siły i umiejętności. A potem, bez twojej winy, ciało zaczynać odmawiać posłuszeństwa. Cofasz się w rozwoju. Silne kończyny słabną, wyostrzone zmysły zawodzą. Uroda więdnie. Narządy przestają działać. Pamiętasz siebie w kwiecie wieku i nie wiesz, gdzie się podziała ta osoba. Osiągasz szczyt mądrości i życiowego doświadczenia, a jednocześnie zdradliwe ciało staje się więzieniem.  

Brandon Mull "Baśniobór" 

Brandon Mull "Baśniobór" - Czy takie właśnie jest życie?

Czy takie właśnie jest życie? Da się spoglądać w przyszłość albo w przeszłość, ale teraźniejszość umyka zbyt szybko, by ją pojąc?

Brandon Mull "Baśniobór" 

Stephen Hawking "Krótkie odpowiedzi na wielkie pytania" - Jestem dość sceptyczny...

Jestem dość sceptyczny wobec teorii spiskowych, gdyż uważam, że teoria generalnego bajzlu jest znacznie bardziej prawdopodobna.

Stephen Hawking "Krótkie odpowiedzi na wielkie pytania"

Katarzyna Nosowska "A ja żem jej powiedziała" - Jeśli jest Wam czasami ciężko...

Jeśli jest Wam czasami ciężko, zaufajcie mi, zaufajcie Kaśce! Sens zdarzeń objawia się z opóźnieniem. Trzeba tylko poczekać. To co dziś jest czystym cierpieniem, po czasie okazuje się przedsionkiem szczęścia i mądrości. Bądźcie dzielni i miejcie się świetnie!

Katarzyna Nosowska "A ja żem jej powiedziała" 

Ransom Riggs "Biblioteka dusz" - Nikt nie potrafi...

Nikt nie potrafi zranić tak mocno jak ludzie, których kochamy.

Ransom Riggs "Biblioteka dusz"

Ransom Riggs "Biblioteka dusz" - Problem z różnicą...

Problem z różnicą między brakiem rozsądku a kompletną głupotą polega na tym, że często nie wiadomo, po której jesteś stronie, dopóki nie jest za późno. 

Ransom Riggs "Biblioteka dusz"

Margaret Atwood "Opowieść poręcznej" - Jak wiedzą historycy...

Jak wiedzą historycy, przeszłość to jeden wielki mrok wypełniony echami. Dobiegają nas nawet i głosy, ale to, co chcą nam przekazać, spowija ciemność, z której pochodzą, i mimo usilnych starań nie zawsze możemy je rozszyfrować w jaśniejszym świetle naszego dnia. 

Margaret Atwood "Opowieść poręcznej"

Margaret Atwood "Opowieść poręcznej" - Z codzienności...

Z codzienności można czerpać pewną pociechę. 

Margaret Atwood "Opowieść poręcznej"

Józef Augustyn "O pokusach, które zbliżają do Boga" - "W drodze" 3/2020

Pokusy, zanim zaatakują ciało człowieka, obecne są już gdzieś na dnie jego duszy. Obserwując z zewnątrz kuszenie, jakiemu podlegamy, możemy mieć wrażenie, że łatwo je przezwyciężyć. Takie przekonanie towarzyszy nam jedynie do czasu, gdy rozpala się w nas pożądliwość. Na skutek przedłużającej się koncentracji na pokusie połączonej w choćby najmniejszym stopniu z upodobaniem do niej rodzi się w nas subiektywne przekonanie, że ostatecznie musimy jej ulec. W chwilach silnych pokus, które mają swoje źródło w rozbudzonych przez lata namiętnościach, grzech jawi się wręcz jako konieczność, bez której życie to pasmo ludzkiej niedoli. 

Józef Augustyn "O pokusach, które zbliżają do Boga" - "W drodze" 3/2020

Margaret Atwood "Opowieść poręcznej" - Ludziom najtrudniej się przyznać...

Ludziom najtrudniej się przyznać, że ich życie nie ma żadnego znaczenia. Żadnego celu. Żadnej treści. 

Margaret Atwood "Opowieść poręcznej"

Margaret Atwood "Opowieść poręcznej" - Nie masz wpływu...

- Nie masz wpływu na to co czujesz (...) ale możesz mieć wpływ na swoje zachowanie.

Margaret Atwood "Opowieść poręcznej"

Margaret Atwood "Opowieść poręcznej" - Ale kto pamięta ból...

Ale kto pamięta ból, kiedy już minął? Zostaje po nim jedynie cień i to nie w świadomości, w ciele. Ból odciska piętno, ale zbyt głęboko, by je dostrzec. Co z oczu, to z serca.

Margaret Atwood "Opowieść poręcznej"

David Mitchell "Atlas chmur" - Kłamanie jest złe...

Kłamanie jest złe, ale kiedy świat staje na głowie, małe zło może zrobić wiele dobrego.

David Mitchell "Atlas chmur"

Margaret Atwood "Opowieść poręcznej" - (...) nikt nie umiera...

(...) nikt nie umiera z braku seksu. Umiera się z braku miłości.

Margaret Atwood "Opowieść poręcznej"

Ransom Riggs "Miasto cieni" - Śmiech nie sprawia...

Śmiech nie sprawia, że złe rzeczy stają się gorsze, podobnie jak nie staną się lepsze dzięki łzom. Śmiech nie oznacza, że jest nam wszystko jedno albo że zapomnieliśmy - świadczy tylko o tym, że jesteśmy ludźmi. 

Ransom Riggs "Miasto cieni"

David Mitchell "Atlas chmur" - Zaczyna się od niewiedzy....

Zaczyna się od niewiedzy. Niewiedza rodzi strach. Strach rodzi nienawiść, a nienawiść przemoc. Przemoc prowadzi do dalszej przemocy, aż każde prawo staje się jedynie tym, czego pragną najsilniejsi.

David Mitchell "Atlas chmur"

Ransom Riggs "Osobliwy dom pani Peregrine" - Kurczowo czepiamy...

Kurczowo czepiamy się naszych fantazji, dopóki cena wiary w nie nie okaże się zbyt wysoka.

Ransom Riggs "Osobliwy dom pani  Peregrine"

Jacek Piekara "Ja inkwizytor. Bicz Boży" - Kobiety stworzono, by...

Kobiety stworzono, by grzały męskie łoża (i męskie serca) oraz by zajmowały się rodzeniem dzieci i pielęgnowaniem ogniska domowego. Jeśli jakaś niewiasta tego nie rozumiała lub nie chciała rozumieć, oznaczało to, że nie jest przy zdrowych zmysłach.

Jacek Piekara "Ja inkwizytor. Bicz Boży"

Olga Tokarczuk "Prawiek i inne czasy" - Bóg poznaje siebie...

Bóg poznaje siebie poprzez przepływ czasu, bo tylko to, co nieuchwytne i zmienne, jest najbardziej podobne Bogu. Poznaje się poprzez skały, które, gorące, wynurzają się z morza, poprzez zakochane w słońcu rośliny, przez pokolenia zwierząt. Kiedy pojawia się człowiek, Bóg, doznaje olśnienia, po raz pierwszy umie nazwać w sobie kruchą linię nocy i dnia, tę subtelną granicę, od której jasne zaczyna być ciemnym, a ciemne - jasnym. Odtąd przygląda się sobie oczami ludzi. Widzi tysiące swoich twarzy i przemierza je niczym maski, i - jak aktor - na chwilę staje się maską. Modląc się ustami ludzi sam do siebie, odkrywa w sobie sprzeczność, w lustrze bowiem odbicie bywa realne, a realność przechodzi w odbicie. 

Olga Tokarczuk "Prawiek i inne czasy"

David Mitchell "Atlas chmur" - (...) do samobójstwa...

(...) do samobójstwa trzeba nie lada odwagi. Japończycy mają o tym właściwe wyobrażenie. Nie, egoizm to żądać od drugiego człowieka, by znosił nieznośny byt tylko po to, żeby oszczędzić rodzinie, przyjaciołom, wrogom trochę zagłębiania się w duszę.

David Mitchell "Atlas chmur"

Olga Tokarczuk "Prawiek i inne czasy" - Ludziom wydaje się...

Ludziom wydaje się, że przyczyną szaleństwa jest wielkie i dramatyczne wydarzenie, jakieś cierpienie, którego nie da się znieść. Wydaje im się, że wariuje się z jakiś powodów - z powodu porzucenia przez kochanka, śmierci najbliższej osoby, utraty majątku, spojrzenia w twarz Bogu. Ludzie myślą też, że wariuje się nagle, od razu, w niezwykłych okolicznościach, a szaleństwo spada na człowieka jak siatka - pułapka, pęta rozum, mąci uczucia.  

Olga Tokarczuk "Prawiek i inne czasy"