Wy, ludzie, tak wspaniale potraficie
ignorować rzeczywistość. Jesteście prawie ślepi i prawie głusi. Patrzycie na
drzewo i widzicie... tylko drzewo, roślinę. Nie dostrzegacie jego historii, nie
czujecie, jak płyną w nim soki, nie słyszycie wszystkich owadów, które żyją w
pniu, nie znacie chemii jego liści, nie widzicie tysięcy odcieni zieleni,
delikatnych ruchów zwracania się ku słońcu, prawie niedostrzegalnego
rośnięcia...
Terry Pratchett „Kapelusz pełen
nieba. Opowieści ze Świata Dysku”
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz